ลุ่มหลงในบาปของผู้อื่น (To You Moralless)

ในเดือนมีนาคมที่อากาศกำลังดี แต่ฉันกลับรู้สึกว่าฝ่ามือเริ่มชื้นเหงื่อขึ้นมา

“นักศึกษาต้องการอะไรล่ะ?”

คำถามแรกจากชายที่ฉันพบเป็นครั้งแรกในสถานีตำรวจ เขาถามโดยไม่อ้อมค้อม

“ฉันไม่ต้องการเงินหรอกค่ะ คุณลุง”

พัคชีกยองยิ้มบางๆ เมื่อได้ยินคำว่า “คุณลุง” ฉันสงสัยว่ารอยยิ้มนั้นบ่งบอกว่าเขารู้สึกไม่ดีหรือเพราะเขาสนุกกันแน่

“ทำไมถึงทำตัวท้าทายมาตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว?”

เขาก้าวเข้ามาใกล้จนฉันได้ยินเสียงกระซิบข้างหู

“เลิกทำตัวเป็นคนดี แล้วบอกจำนวนเงินมาซะ ที่รัก”

ชื่ออื่น 배덕한 타인에게, To You Moralless